دارالشهدای تهران

شیرینی شهادت

فرمانده های تیپها بودند. خرازی، زین الدین، بقائی... حرف های آخر را زدند و شب جمعه مشخص شد. حسن شروع کرد به نوحه خواندن؛ وقتی گفت شهادت از عسل شیرین تر است هق هقش بلند شد؛ نشست روی زمین و زانو زد... از اول روضه رفته بود سجده، کف سنگر سه تا پتو بود؛ سر را که برداشت تا پتوی سوم از اشک او خیس شده بود. گلولهی توپ که خورد زمین، حسن دستی به صورتش کشید. دو ساعتی که زنده بود، دائم ذکر

می گفت. فکر نمی کردم که دیگر این صدا رو نشنوم. استفادهی بهینه

پس از عملیات امام مهدی(عج) نگاهم به شخصی افتاد که سطلی به دست گرفته بود و فشنگهای

زمین را جمع می کرد. این شخص کسی نبود جز برادر حسن باقری که می گفت اینها حیف است و باید از آنها استفاده کرد.


شهید حسن باقری
نقل از سردار عزیز جعفری
کتاب سیمای افلاکیان ۹

به جمع دارالشهدای تهران شوید

https://t.me/joinchat/RXMYcJYWZQO66Klj

@daroshohada17