پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله ) در واپسین ساعات ماه رجب درباره فضیلت روز اول شعبان فرمودند:
خداونددراول ماه امر میکند به درهای بهشت پس باز میشود و امر میکند درخت طوبی را، پس شاخههای خود را براین دنیا نزدیک میکند؛ منادی ندا می دهد: «ای بندگان خدا به شاخههای درخت طوبی در آویزید که شما را به سوی بهشت بلند کند ..»
قسم به آنکه مرا مبعوث کرده که هر که کارخیری کند، پس به درستی که به شاخهای از شاخههای درخت طوبی در آویخته و او را به بهشت میکشاند .
کسی که:
برای خدا نماز مستحبی به جا آورد
در این روز روزه بدارد
میان زنی با همسرش، یا پدری با فرزندش، یا خویشاوندان یا زن و شوهری صلح دهد
پریشانی را از بدهکاری که طلبی از او دارد بزداید
یا از طلبش که بر عهده بدهکار است بکاهد
قرض کهنهای را بر عهده خود ببیند که طلبکارازاومأیوس شده،آن را به صاحبش برگرداند
طوبی سهم کسی خواهد بود که:
یتیمی را سرپرستی کند
سفیهی را از ضربه زدن به آبرو ی مؤمنی باز دارد
قرآن یا قسمتی از آن را بخواند
خدا را یاد ونعمتهایش را برشمارد و آنگاه شکر خدا کند.
از بیماری عیادت کند
به پدر و مادر یا یکی از آنها نیکی کند
قبل ازاول شعبان اگر پدر و مادر خویش را به خشم آورده بود و در این روز خشنودشان کند
جنازهای را تشییع کند
مصیبت زدهای را تسلی بخشد
هر کس در این روز چیزی از ابواب خیر را به جا آورد در زمره کسانی است که در اول شعبان خود را به درخت طوبی بهشتی نزدیک و از زقوم جهنمی دور داشته است. (مستدرک وسایل الشیعه، ج7، ص543)