جود و کرم امام جواد(ع) تلالوء خورشید رضوی بود
آیت‌الله سید منذر حکیم، رئیس پژوهشکده الذریة النبویه:
آیات «فَأَمَّا مَنْ أَعْطى وَ اتَّقى* وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنى»، بیان می‌کنند که مسیر ترقی و سقوط انسان از دو کلیدواژه شروع می‌شود و نخست جود و کرم و احسان است که از (اعطی) می‌آید، تا انسان اهل بخشندگی باشد؛ چراکه این صفت ظرفیت وجودی انسان را پربار می‌کند و به او ظرفیت و اوج می‌بخشد.
در منطق اهل بیت عصمت(ع)، عطا کردن به معنای غنی‌سازی و ماندگار کردن داده شده‌ها و به ویژه با ظرفیت شدن انسان بخشنده با پایدار شدن صفت بذل و بخشش در وجود او و به تکامل رفتن و اوج گرفتن روح پویای انسانی است.
یکی از ویژگی‌های امام جواد(ع) بذل و بخشش و احسان حتی در حق مخالفان است؛ به گونه‌ای که ایشان حتی نسبت به محیط زیست و حیوانات نگاهی بخشایش‌گر داشتند.
امام جواد(ع) مهریه همسرشان را که توسط مامون و به اجبار به همسری حضرت(ع) درآمد، ۱۰ مناجات قرار دادند که در مفاتیح الجنان و اکثر کتب سیره حضرت(ع) آمده است؛ این مناجات‌ها انسان را به خدا وصل کرده و برای دستیابی به حوائج ما را راهنمایی می‌کند.
@aqr_ir