هشتم شوال، سالروز تخریب قبور ائمه بقیع
شرح واقعه
قبرستان بقیع قدیمی‌ترین و یکی از دو قبرستان مهم در اسلام است[۲] که در مدینه قرار دارد. تخریب بقیع اشاره به واقعه تخریب کلی قبرستان بقیع یک‌بار در سال ۱۸۰۶ میلادی و یک‌بار در سال ۱۹۲۶ میلادی (۳۱ فروردین ۱۳۰۵) دارد. این قبرستان بار اول توسط پیروان وهابیت و با کمک آل سعود تخریب شد و بار دوم نیز این کار توسط سلطان‌نشین نجد از زیرمجموعه آل سعود و پیروان وهابیت انجام گرفت.
قبرستان بقیع در طی دو دهه سلطه سعودیون بر عربستان بارها مورد تعرض واقع شد اما عاقبت به صورت کلی در هشتم شوال سال ۱۳۴۴ پس از سلطهٔ دوبارهٔ ابن‌سعود، و تسلط بر شهر مدینه در ماه رمضان همان سال شیخ عبدالله، قاضی‌القضات خود را از مکه به مدینه اعزام داشتند تا موضوع تخریب مقابر موجود در مدینه را با علما و سران این شهر مطرح و موافقت آن‌ها را ولو به صورت ظاهری جلب کند و بدین منظور جلسه‌ای تشکیل گردید. شیخ عبدالله از حاضرین پرسید: «دربارهٔ تخریب این گنبد و بارگاه‌ها چه می‌گویید؟» بسیاری از آن‌ها از ترس جان‌شان جواب ندادند، بعضی دیگر هم اظهار موافقت کردند. وهابی‌ها نیز مردم را با زور اسلحه جمع کرده و به سوی بقیع حرکت دادند و آنچه گنبد و ضریح در شهر مدینه و بیرون از شهر بود، ویران کردند.