JAZAYERI.IR

بِالْجنَان ِو َإِقْرَار ٌبِاللِّسَان ِو َعَمَل ٌبِالْأَرْکَان‏؛ (بحارالانوار، ج۶۶، ص۷۴) ایمان تصدیق به قلب و اظهار و اعتراف به زبان و عمل به جوارح و اعضاست.

در اجماع شخص باید شرط ایمان را داشته باشد و اول این مومنین و مومن واقعی امام المؤمنين حضرت علی بن ابی طالب است. پس اجماعی حجت است که از مومنین راستین باشد و در رأس این مومنین امام معصوم است و اجماع نزد ما بخاطر اینکه کشف از قول معصوم می‌کند حجت است بخلاف اهل سنت که اجماع نزد آنها موضوعیت دارد و دارای حجیت ذاتی است.

پس اگر این ویژگی ها در گروهی حاصل شد دو کیفر برای آنها مقرر است.
۱. کیفر اول کیفر اخروی که جهنم است که خداوند می فرماید ساءت مصیرا
۲. کیفر دوم که محل بحث ماست کیفر دنیوی آن هاست و آن این است که هرگروه، هر حکومت یا رژیمی را پذیرفتند حال از روی اجبار ، انتخاب و یا از روی حب دنیا و... خداوند آن گروه را هم به سمت آن حکومت سوق می دهد و به جای اینکه تحت رهبری فقیه جامع الشرایط باشد تحت اوامر اشخاص مستبد خواهند بود و این رها شدن یک عذاب الهی دنیوی برای آن هاست

ذیل کیفر دنیوی بک مبحثی دیگری وجود دارد به نام اصالت انسان

در اوایل قرن ۱۹ میلادی که روشنفکران و دانشمندان غربی دل پرخونی از کلیسا بخاطر ممانعت از پیشرفت علم و تعقل و القای تفکرات جبرگرایانه داشتند برای رهایی از چنگ کلیسا مکتب های اومانیستی را پدید آوردند.
مکاتب اومانیستی برای تقابل با کلیسا اعلام کردند که ما خدای آسمانی را قبول نداریم.

ما خدایی را در زمین قبول داریم که مختار است، تحول گرا و سازنده است و آن هم موجودی به نام انسان است.

تفکر اومانیستی به علت سختگیری مسیحیت تحریف شده به تقابل با خدا و ادیان پرداخت اما دانشمندان غربی نمی دانست که اسلام ناب، اصالت انسان را قبول دارد!
در قرآن کریم میخوانیم: وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى ﴿النجم آیه ۳۹﴾و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست
در اسلام ناب، انسان موجودی مختار، تحول گرا و سازنده است. اگر دایره اختیارات انسان به شکل صحیح برای دانشمدان غربی گفته می‌شد می‌دیدند که انسان در اسلام چه جایگاهی دارد. انسان در تفکر ناب اسلامی به عنوان خلیفة الله عنوان شده است که اداره امور جهان را به دست گرفته است. انسان می تواند مظهر اسماء الحسنی خداوند شود و انسان کامل مظهر اسم اعظم که جامع جمیع اسماء است می باشد و با یک اراده انسان کامل تمام دنیا زیر و رو می شود.

خب ببینید در عرفان اسلامی چقدر به اصالت انسان بها داده شده است. دانشمندان غربی اگر نظریات اسلام ناب به مشامشان رسیده بود انسان را در تقابل با خدا قرار نمی دادند.

مصادیق انقلاب هایی که نتوانستند آرمان های انقلاب را حفظ کنند:

انقلاب مصر
چند سال قبل در بیداری اسلامی شاهد بودیم که جماعت اخوان المسلمین و جوانان انقلابی توانستند با قیام، حکومت حسنی مبارک را سرنگون کنند بنده تا حدودی با این جوانان انقلابی در ارتباط بودم.

اما نوبت به تعیین رییس جمهور که رسید آمریکا و استعمار با تحت فشار قرار دادن جریان ها و انحراف تفکر عمومی توانست محمد مرسی را به عنوان رئیس جمهور معرفی کند.
مرسی انسان وابسته به غرب و از لحاظ اعتقادی به شدت افراطی و وهابی مسلک بود.

از اقدامات اشتباه او این بود که تجزیه طلب های ایرانی را پذیرفت و از آن ها پشتیبانی کرد و در سفری که به ایران داشت به رهبری معظم و ایران اهانت کرد.

اودر پشت پرده شهادت شیخ حسن شحاته رهبر شیعیان مصر دخیل بود.
مرسی نامه ای به شیمون پرز نوشت و او را "عزيزي و صديقي العظيم" خطاب کرد. تکرر اشتباهات او کار را به آنجا کشید که باعت سرخوردگی طرفداران خود شد و عبدالفتاح سیسی که کودتای نظامی کرد بسیاری از طرفداران مرسی و جامعة الازهر از سیسی حمایت کردند.
حال باید دید وضعیت مصر از نظر آرمان های انقلابی و اسلامی به کجا رسیده است؟

در زمان حسنی مبارک هفته‌ای یکبار دروازه صلاح الدین برای فلسطینیان باز می شد تا نیازهای خود خصوصا مراجعات پزشکی را در مصر انجام دهند ولی اکنون سیسی آن یک بار را هم تعطیل کرده است. و اکنون مصر از جمله کشورهایی است که به دنبال اجرایی کردن معامله قرن و مشروعیت بخشیدن به رژیم صهیونیستی است.

و این همان فرمایش رهبری است که فرمودند:
در میان ملّتهایی که به پا خاسته و انقلاب کرده‌اند، کمتر دیده شده که توانسته باشند کار را به نهایت رسانده و به‌جز تغییر حکومتها، آرمانهای انقلابی را حفظ کرده باشند.

@Jazayeri_ir